تحلیل نظری ارتباط مؤلفه‌های تصویر شهر و برندسازی شهری

بیان مسئله: در عصر جهانی‌شدن و رقابت‌پذیری، برندسازی شهری به عنوان یک فرصت بزرگ برای شهرها از اهمیت زیادی برخوردار است. در این راستا محرک عمدۀ برندسازی شهری تصویر شهر و ارتباط آن با کاربران از نظر ادراکی و شناختی است. با درک این موضوع که هرگونه واکنش و رفتار انسان برگرفته از تصویری است که از واقعیت در ذهن او شکل گرفته؛ برندسازی شهری، تصویر را به عنوان یک ابزار و یا حتی هدف مورد توجه قرارمی‌دهد.هدف: با توجه به اهمیت موضوع، هدف از این پژوهش، تشریح مؤلفه‌های تشکیل‌دهندۀ تصویر شهر در ذهن کاربر و نحوۀ ارتباط آن با برندسازی است.روش تحقیق: پژوهش حاضر به عنوان یک پژوهش کیفی از نظر جهت‌گیری، نظری-کاربردی است که به صورت توصیفی- تحلیلی انجام شده و روش گردآوری اطلاعات اسنادی-کتابخانه‌ای است.نتیجه‌گیری: تصویر شهر با دو روش مستقیم (تجربۀ محیط) و غیر مستقیم (تحت تأثیر رسانه) شکل می‌گیرد، این تصویر از یک طرف دارای مؤلفۀ مقدماتی (اولیه) که شامل ابعاد طراحانه، ساختار کالبدی، شناخت و آگاهی و بعد عملکردی محیط است و از طرف دیگر شامل مؤلفۀ مکمل که دربرگیرندۀ بعد ارزیابانه، مهرانگیزی، احساسی و عاطفی است که بعد از درک مؤلفه مقدماتی شکل می‌گیرد. برندسازی مفهوم تصویر را در مرکز توجه قرار داده و با استفاده از تکنیک‌های کالبدی، اجتماعی- فرهنگی و زیرساخت‌ها مؤلفۀ مقدماتی تصویر را تحت تأثیر می‌گذارد و باعث جذاب‌ترشدن فضا برای بروز مؤلفۀ مکمل می‌شود، همچنین تکنیک تبلیغات در برندسازی نفوذ و اثرگذاری دو مؤلفۀ پیشین را بیشتر کرده و در نهایت باعث ارتقای تصویر از دید بیرونی (گردشگران) و تصویر درونی (شهروندان) می‌شود.